XII Niedziela Zwykła - Ewangelia według św. Łukasza 9, 18-24
Gdy Jezus modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił się do nich z zapytaniem: «Za kogo uważają Mnie tłumy?»
Oni odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał».
Zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?»
Piotr odpowiedział: «Za Mesjasza Bożego».
Komentarz
Zawsze uważałem, że sam znak krzyża bez pasyjki, czyli wizerunku Chrystusa, nie ma większego znaczenia. Aż pewnego razu przeczytałem tekst napisany przez człowieka, który szukał sposobu, aby skutecznie wyjść naprzeciw ludziom mocno zapracowanym. Św. Josemarίa Escrivά, odpowiadając komuś na pytanie napisał: „Pytasz mnie: Dlaczego ten drewniany krzyż? Więc przepiszę ci słowa pewnego listu: Gdy podnoszę oczy znad mikroskopu, mój wzrok pada na czarny pusty krzyż.
Ten krzyż bez Ukrzyżowanego – to symbol. Posiada znaczenie, którego inni nie dostrzegają. I ten, który z powodu zmęczenia zamierzał przerwać zajęcie, na nowo pochyla się nad okularem i pracuje dalej. Bo ten samotny krzyż prosi o ramiona, które by go niosły” (Droga, Poznań 2012, 277).
Tak oto pusty krzyż mocno wpisuje się to w twarde polecenie dane przez samego Chrystusa: Potem mówił do wszystkich: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia weźmie swój krzyż i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa”.
Myślę, że komentarz jest zbędny.
Ks. Lucjan Bielas